Doubtful Sound

Alweer vertrekken we om 9 uur met de bus naar Manapouri. Daar zet Peter ons af bij een boot die ons over het meer naar de andere kant van het Lake Manapouri. Dit is een lieflijk meer met beboste eilandjes en een dichtbegroeide oever; daarachter zie je de Kepler Mountains. De majestueuze bergen van Fiordland. Fiordland is een National Park van 1,2 miljoen ha groot en maakt deel uit van het werelderfgoed. We komen aan bij een enorme waterkrachtcentrale, 200 m onderin de berg. We stappen dan opnieuw in een bus om ons naar de boot te brengen die met ons over de Doubtful Sound zal varen. We rijden over de weg die eigenlijk is aangelegd ivm de bouw van de centrale; deze loopt via de Welmot Pass naar het zuidelijkste puntje van de Doubtful Sound en heeft de naam Deep Cove. Het is een heel ohgerept gebied waar veel zeedieren leven. Wij hebben heel bijzonder weer want het regent niet, terwijl hier per jaar 6 tot 8 meter (ja je leest het goed geen mm!) regen valt en bij ons is het licht bewolkt met zon en absoluut geen regen.
De bomen zien er uit als in de film van Lord of the rings met heel veel mos er op. Er zijn hier wel 500 verschillende soorten mos. We varen de hele sound uit tot op de Tasmanzee en bezoeken daar een koloniet Sealions. Prachtig al die vrouwtjes met jongen lekker in de zon op de rots. Onderweg zien we nog piquins en aalscholvers. Helaas zijn er vandaag geen dolfijnen, maar natuur laat zich nou eenmaal niet bestellen. En de reis gaat terug naar de bus die ons dan nog eerst naar de Manapouri Underground Power Station brengt. We bezoeken de machinehal die 200 meter onder de grond ligt. Erg indrukwekkend.
Als we weer in het hotel komen na nogmaals een bootreis en een busreis eten we weer bij Cafe Olive Tree, want het was gisteren zo lekker!!