Waipuoa Forest
Door: Amy Schuddeboom
Blijf op de hoogte en volg Amy
23 November 2012 | Nieuw Zeeland, Wekaweka
Vanmorgen vroeg wakker … 7 uur en even daarna belde Herman …….Opstaan! Was wel even gezellig om hem te horen ondanks de vroege tijd.
Daarna lekker gedoucht en mijn haren gewassen onder een piemelstraaltje en dan vragen ze ook nog of je niet langer dan 5 minuten wil douchen, ik zou niet weten hoe ik dat moet organiseren …… het duurt al zeker 5 minuten voordat het enigszins nat wordt.
Net toen we wilden gaan ontbijten kwam Nettie (de dame die we op de vorige camping al ontmoet hadden en die ook op dezelfde camping als wij terecht was gekomen) vragen of ik haar kon helpen met skype en foto’s via haar I-pad. En ja hoor het is ons gelukt!!!
Na het ontbijt hebben we een lekkere strandwandeling gemaakt op Ninety miles beach en uiteraard kon ik het niet laten om schelpen te zoeken. Ik vond er ook hele rare driehoekjes van schelp of bot, in eerste instantie dacht ik bot, en die blijken stukjes van een kaak van een vis te zijn. De naam weet niemand dus als ik weer terug ben heb ik nog een onderzoekje te doen.
Terug op de camping lekker een broodje gegeten en daarna vertrokken richting Herekino, althans dat dachten we. Het was niet zo’n mooie weg en al snel werd het zelfs een grindweg, niet heel raar want alle mainroads zijn van grind. Na ca 8 km bergje op en bergje af konden we echt niet verder, want de weg hield op. Dus dat werd draaien geblazen op het smalle weggetje en maar weer terug!
Uiteindelijk op de goede weg beland en reden we dwars door de bergen en doordat de bewolking erg laag hing, hadden we ietsje regen, een soort mini-motregen. Het was wel gewoon een lekkere temperatuur van zo’n 18-19 gr. Het mooie bergachtige gebied ging over in moerassen en mangroven. We zijn in Kohukohu met een veerpont de Hokianga Harbour overgestoken naar Rawene. (NZ$42,=)
Aan de andere kant zijn we naar Oponone gereden omdat je daar een mooi uitzicht hebt op de Hokianga Harbour. Onze route weer vervolgd tot Wekaweka en even daarna rijd je het Waipoua Forest in. Dit is het grootste overgebleven kauriwoud (2500 ha). De hoogste kauri van Nieuw Zeeland, Tane Mahuta (heerser van het woud) staat hier en is ca. 2000 jaar oud. Aangezien de wortels van deze bomen heel kwetsbaar zijn, is er een soort van loopbrug langs gebouwd.
Ook hier miezerde het weer door de laaghangende bewolking op de berg, van daaruit zijn we ook nog naar de lookout gereden via een grindpad. Het was wel mooi maar jammer genoeg niet helder. Daarna nog een klein stukje verder gereden naar het Trounson Kauri Park om te kamperen op een natuurkampeerterrein van het DOC (NZ$ 20,=). Ook hier weer betalen in een zakje net als bij Staatsbosbeheer in Nederland.
Het was niet echt een fantastisch terrein maar omdat we morgen de wandeling willen maken, blijven we toch staan.
Daarna lekker gedoucht en mijn haren gewassen onder een piemelstraaltje en dan vragen ze ook nog of je niet langer dan 5 minuten wil douchen, ik zou niet weten hoe ik dat moet organiseren …… het duurt al zeker 5 minuten voordat het enigszins nat wordt.
Net toen we wilden gaan ontbijten kwam Nettie (de dame die we op de vorige camping al ontmoet hadden en die ook op dezelfde camping als wij terecht was gekomen) vragen of ik haar kon helpen met skype en foto’s via haar I-pad. En ja hoor het is ons gelukt!!!
Na het ontbijt hebben we een lekkere strandwandeling gemaakt op Ninety miles beach en uiteraard kon ik het niet laten om schelpen te zoeken. Ik vond er ook hele rare driehoekjes van schelp of bot, in eerste instantie dacht ik bot, en die blijken stukjes van een kaak van een vis te zijn. De naam weet niemand dus als ik weer terug ben heb ik nog een onderzoekje te doen.
Terug op de camping lekker een broodje gegeten en daarna vertrokken richting Herekino, althans dat dachten we. Het was niet zo’n mooie weg en al snel werd het zelfs een grindweg, niet heel raar want alle mainroads zijn van grind. Na ca 8 km bergje op en bergje af konden we echt niet verder, want de weg hield op. Dus dat werd draaien geblazen op het smalle weggetje en maar weer terug!
Uiteindelijk op de goede weg beland en reden we dwars door de bergen en doordat de bewolking erg laag hing, hadden we ietsje regen, een soort mini-motregen. Het was wel gewoon een lekkere temperatuur van zo’n 18-19 gr. Het mooie bergachtige gebied ging over in moerassen en mangroven. We zijn in Kohukohu met een veerpont de Hokianga Harbour overgestoken naar Rawene. (NZ$42,=)
Aan de andere kant zijn we naar Oponone gereden omdat je daar een mooi uitzicht hebt op de Hokianga Harbour. Onze route weer vervolgd tot Wekaweka en even daarna rijd je het Waipoua Forest in. Dit is het grootste overgebleven kauriwoud (2500 ha). De hoogste kauri van Nieuw Zeeland, Tane Mahuta (heerser van het woud) staat hier en is ca. 2000 jaar oud. Aangezien de wortels van deze bomen heel kwetsbaar zijn, is er een soort van loopbrug langs gebouwd.
Ook hier miezerde het weer door de laaghangende bewolking op de berg, van daaruit zijn we ook nog naar de lookout gereden via een grindpad. Het was wel mooi maar jammer genoeg niet helder. Daarna nog een klein stukje verder gereden naar het Trounson Kauri Park om te kamperen op een natuurkampeerterrein van het DOC (NZ$ 20,=). Ook hier weer betalen in een zakje net als bij Staatsbosbeheer in Nederland.
Het was niet echt een fantastisch terrein maar omdat we morgen de wandeling willen maken, blijven we toch staan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
