Van Auckland naar Rotorua

Vrijdag 24 november 2012.
Het was vanmorgen mooi weer een graadje of 18 en hier en daar een wolkje, in de loop van de dag werd het steeds warmer tot ongeveer 24/25 graden.
Van Auckland vertrokken, uiteraard moet je dan dwars door Auckland om bij de highway 1 te komen die ons naar Hamilton zal brengen. In Auckland zelf is het een brede 4 baans weg (8 banen heen en terug) die regelmatig een afslag heeft naar een bepaalde straat en dan dus uit 3 banen. Pas voorbij Auckland wordt het een normale highway met 1 baan voor heen en 1 baan voor terug.
Zodra je Auckland uit bent is het land vlak en groen met veel weilanden en vee erop. Hier en daar zie je grote heggen van bamboe of coniferen staan en daarachter zit dan meestal een boomgaard of andere landbouw die niet goed tegen de wind kan. Het gaat heel voorspoedig en als je Huntly voorbij bent komen de hills (heuvels), het lijkt dan een beetje op het heuvelachtige gebied van de Ardennen.
Nog steeds met boerderijen en veel vee op de heuvels. Dan komen we in Hamilton dat bij de Maori’s als Kirikiriroa bekendstond, maar dat door de Europeanen naar Fane Charles Hamilton (kapitein van de Esk in 1864)is genoemd.
Het was even zoeken naar de Hamilton Gardens, maar we hebben het gevonden en hebben daar ook 2 en een half uur in doorgebracht. Het was echt schitterend! Het is een thematisch park met verschillende soorten aangelegde tuinen, zoals een Chinese tuin, een Japanse tuin, een Italiaanse tuin etc. Verder een prachtige rozentuin en veel waterpartijen. Het is hier bijna zomer dus er bloeit heel veel op dit moment zoals bijvoorbeeld waterlelies, rozen, camelia, groot hoefblad etc.
Van daaruit zijn we via Cambridge, waar je veel paardenfokkerijen langs de route ziet. Een 25 km verder passeren we Tirau waar een aantal opvallende kunstwerken van golfplaten staan. Er zijn bijvoorbeeld gebouwen van golfplaat in allerlei vormen zoals die van een hond en een schaap.
De heuvels beginnen nu langzaam wat hoger te worden en ineens heb je de lucht van zwavel in je neus. Dat is de lucht van Rotorua en haar omgeving. Een onherbergzaam landschap met gloeiend hete bronnen, borrelende modderpoelen en bulderende geisers, die heet water uitbraken in de naar rotte eieren stinkende lucht. Rotorua ligt op een vulkanische breuklijn die zich over 200 km uitstrekt van White Island (in de Bay of Plenty) via Lake Taupo tot aan de vulkanen van het Tongariro National Park.
We besluiten een camping te zoeken in Rotorua en na een paar keer keren ivm de wegwerkzaamheden lukt het ons er een te vinden. Als we ons aanmelden vinden we daar ook een folder over White Island (en dat is één van de dingen die we nu echt willen doen!!!). De campingeigenaar zegt dat het geweldig is om te doen en wij beamen dat. We raken aan de praat en hij geeft aan dat we ook met een shuttle van de camping naar de kust van de Bay of Plenty gebracht kunnen worden om naar White Island te gaan. We overleggen samen en uiteindelijk besluiten we om dat te gaan doen. Als ik het probeer te bespreken, moet er natuurlijk gebeld worden of er nog ruimte is en of het weer het toelaat (vorige keer is het op het allerlaatste moment niet door gegaan). We moeten rond 7 uur terugkomen om te horen of het doorgang kan vinden.
In die tussentijd maken we een wandeling naar het park waar verschillende heetwaterbronnen, modderpoelen en geisers hun best doen om de aandacht te trekken. Als we er heen lopen, krijgen we hete voeten van de warme aarde. Ze hebben hier echt grondverwarming. Zelfs bij veel huizen in de tuin zit een warmwater puffende bron!
Als we van de wandeling terug zijn, gaan we gauw informeren en yes het kan doorgaan. Morgenochtend om 7.15 uur moeten we klaarstaan om met de bus te vertrekken. Wat brengt die dag ons?????????