Wandelen in Tongariro Nat.Park

Woensdag 28 november 2012.
Het is wederom mooi weer, heldere blauwe lucht met hier en daar een schapenwolk en de thermometer wijst nu maar 10gr aan. Het was hier ook behoorlijk koud vannacht, we hebben geen idee hoeveel graden het was. Pa had last van koude voeten en ik kreeg vooral een koude rug, maar ben nog steeds blij met mijn fleece dekentje dat ik meegenomen heb.
We besluiten eerst even een stukje van het dorp vandaan, 2 korte wandelingetjes te maken en dan postzegels te gaan kopen, een broodje te eten en vanmiddag een langere wandeling te maken.
We combineren 2 wandelingetjes tot 1 en gaan eerst een aparte wandeling doen om de ‘mounds’ te bekijken. Mounds zijn bergjes in het landschap waar ze eigenlijk nog maar kort van weten hoe ze zijn ontstaan. Eerst heeft men altijd gedacht dat ze zijn ontstaan vanuit de ijstijd en de gletsjers maar er is nu een andere theorie, namelijk dat toen de Mount Ruapehu duizenden jaren geleden verschillende keren is uitgebarsten er lava, modder en andere zachte grond is achtergebleven. Toen de berg wederom uit zou gaan barsten zijn er op de verschillende hele zachte grond allerlei kleine uitbarstinkjes geweest en die zouden dan deze bergjes hebben achtergelaten. Een aardige theorie en leuk om te zien, vooral als de wandeling eindigt op een hoger gelegen gedeelte waar je een aardig overzicht hebt over al die kleine bergjes.
Vandaar gaan we naar de Tawhai Falls wandelen, een niet al te lange wandeling en een mooie waterval om te zien. Het is inmiddels weer behoorlijk warm geworden, zo’n 26 gr.
In de middag gaan we de Whakapapanui Walking Track lopen, een wandeling van 2 uur en deze wandeling voert ons door een oerbos dat vooral gevormd wordt door een soort berken. Het zijn berken met witte stammen en minuscule blaadjes. Deze bomen zijn veelal begroeid met mossen, korstmossen en varentjes. Verder groeien er ook nog andere soorten bomen en heel veel verschillende soorten varens. Het is heel sprookjesachtig om te zien, al die verschillende kleuren groene bemoste bomen. Door de storm zijn er veel omgevallen bomen en die zijn natuurlijk inmiddels ook weer begroeid. Je zou verwachten dat er overal elfen, kabouters en andere vriendelijke en onvriendelijke sprookjesfiguren kunnen verschijnen. Je ziet , als je er op let, overal holletjes en gaatjes waar zomaar een kabouter, een elf of een gremlin, of noem maar op zou kunnen wonen. Nu snap ik waarom de Maori van die prachtige verhalen en legendes hebben, als je hier door loopt dan bedenk je vanzelf de meest fantastische verhalen.