Cathedral Cliffs

Vrijdag 7 december 2012.
Het was weer een prachtige dag toen we opstonden, strak blauwe hemel, hier en daar een klein schapenwolkje en 25 gr. Vandaag gaan we de Alpine Pacific Triangle route rijden, een route door de provincie Canterbury waarin je kan zien hoe veelzijdig deze provincie is.
We starten vanaf onze camping even voorbij Kaikoura en je rijdt dan langs de kust van de Pacific, een machtig gezicht de diepblauwe oceaan en de schitterende golven die er tegen de kust aan rollen. Soms hele hoge, die uiteraard ook goed gebruikt worden om op te surfen.
Dan ga je een stukje landinwaarts en rijd je door prachtig groen heuvellandschap met hier en daar een boerderij, veel vee op de weiden en grote wijnvelden. Als we in Cheviot zijn gaan we eerst een winkel zoeken, want dat ben ik vergeten te vertellen, we hebben geen bestek meer! Dat zijn we vergeten nadat we hebben afgewassen bij een keukenplek. Pa dacht dat ik het meegenomen had en toen we wilden gaan eten (echt heel veel verder!!) hadden we geen bestek meer. Dus geen vorken, messen, aardappelmesje, snijmes etc. Maar gelukkig hebben we dat voor niet al te veel geld hier weer kunnen aanschaffen en is het leed weer geleden.
We rijden bij Cheviot een klein stukje weer naar de kust en komen dan in Gore Bay, dan weer omhoog de heuvel op en daar is een schitterend uitkijkpunt op de geërodeerde kalkstenen wanden die dan ook de naam Cathedral Cliffs hebben. Je snapt niet hoe het zo kan ontstaan.
Dan gaan we bij Waipara de echte bergen in en zijn de uitzichten fantastisch, helaas begint het een beetje te spetteren, maar dat doet niets af aan de schitterende route.
We passeren rivierdalen die bijna droog staan, alleen een kleine stroom is er nog over in de immens grote stenen rivierbedding. En overal staan schitterende oude bomen, het is niet te vertellen hoeveel van die enorme bomen je tegenkomt. De een nog indrukwekkender dan de andere.
Je rijdt ook een periode echt door een soort Alpine gebied, met ook dezelfde soort van begroeiing en met sneeuw op de toppen van de bergen. Het regent nog steeds, dat is jammer en de temperatuur is inmiddels gezakt tot 12 gr.
Op de hoogvlakte die we doorrijden vinden we diverse hertenboerderijen en een alpaca (lama soort) farm. Schitterende beesten om te zien.
En uiteindelijk komen we via Kaikoura weer terug op onze camping in Peketa en het is toch nog een beetje droog geworden. Het is helaas niet warmer geworden.
Als ik iets uit het kastje wil pakken, blijkt dat er iets lekt. Bij nader onderzoek blijkt dat Pa zijn toilettas de boosdoener is. Nadat hij zijn douche had vergeten bij een camping, hebben we een nieuwe aangeschaft en die was kennelijk niet goed dicht. Is omgevallen door de hoeveelheid bochten die we gemaakt hebben in de bergen en is leeggelopen! Dus dat was lachen en hele toilettas vol met blauwe doucheschuim, en allerlei artikelen dobberend in de douchegel; hoe krijg je dat weer terug in het flesje? Niet getreurd met een lepel en heeeeel veeeeel water kom je een eind.
En als ik dan later op de avond met het thuisfront contact heb dan blijkt dat het in Nederland sneeuwt en 2 graden vriest, dus ………… valt het heel erg mee!!!! Brrrrrrrr moet er niet aan denken!